dün intihar konulu 2 film seyrettim. ikiside mutlu bitti. hüzünlü bir şey beklerken nasıl olduda mutlu bitti? öff siktir et dedim sonra film işte.gri boktan mı boktan bir havada işe geldim şimdi. rüyamda delirdiğimi gördüm. delirmekten öte insanlara tepki veremiyordum. acıyan bakışları üzerimde hissedipde bir şey söylüyememek herkesin size iyi davranması. gözlerimi açtım ve dedim ki ya böyle olursam gerçekten...?
ağzımda dünden kalan ilaçların ekşimsi tadı var hala. ne çayımdan nede simidimden tat alabiliyorum.cuma diye uyandığım günün salı olduğunu şimdi takvime bakınca gördüm.
bide şey düşündüm şimdi ,ben intihar etsem siktiğimin orospusunun acaba umrunda olurmu? yoksa onla bunla düzüşmeye devam edermi? onu okadar özlüyorum ki benim yüzümden kendini öldürdü deyip başkalarıyla tatmin edermi kendini?hayır,bu doğru değil.
eğer kendimi bir gün öldürürsem bu bir şey yada tek bir kişi için olmamalı. bu herşey ve herkes için olmalı. herşey ve herkes, beni hayata tutamıyorsunuz diyip gitmeliyim.
elimi yüzümü bile yıkamadım bugün. traş olmadım. saçlarım uzamış siklemedim.
bütün vazgeçmişliğimle insanlara bakarken bana "günaydın" diyenlere kendimin bile duymadığı bir sesle karşılık verdim "günaydın...".
ama aslında,bugünlerde, günlerim aydın olmakdan çok uzak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder