15 Kasım 2009 Pazar

ya dünyanın sonu geldiğinde, sarılacak kimseyi bulamazsan?...




aslında bugün sinemaya gitme nedenim başkaydı. sikindirik film umrumda değildi. sadece hatırlamak istedim.
o sinemada yaşadıklarımızı hatırlamak istedim.o sinemaya beraber geldiğimizi hatırlamak istedim. ne kadar zaman geçti ama sanki bugün olmuş gibi her ayrıntıyı hatırlıyorum. acı vereceğini bile bile o acıyı yaşamak için gittim. oturduğumuz koltuklara baktım. bizim yerimizde oturan çifte bizmişiz gibi baktım. sana oyuncak almaya çalıştığım o makinaya baktım.
o minicik, her zaman ciddi beyaz yüzünde ki nadir görülen gülümsemen gözümün önüne geldi. turuncu saçlarının altından çıkan küçük örgülerini hatırladım sonra. gerçek olamayacak kadar mükemmeldin.
teselli eden dostlarım ailem arkdaşlarım, bırak gitsin diyenler,bıraktım.

evet, bıraktım seni ve gittin. ama giderken kalbimi de beraberinde götürdün...
şimdi söylermisin bana sevgilim,dünyanın sonu geldiğinde,artık bir kalbi olmayan ben, kime sarılacağım?...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder